وقتی که وارد یک منطقه بحران‌زده می‌شوید که دچار زلزله، سیل یا بحران طبیعی دیگری شده است، یا اگر وارد یک منطقه‌ی جنگ‌زده شوید و بخواهید به مهاجران جنگی کمک کنید، مسلما نمی‌توانید انتظار داشته باشید خدمات بهداشتی از قبل در آن‌جا مهیا باشد.

گاهی‌اوقات پیش می‌آید که تا نصب کانکس برای سرویس بهداشتی و حمام روزها و شاید هفته‌ها زمان بگذرد. این شرایط مطلوب هیچ‌کس نیست. در آن شرایط سخت شما به‌عنوان امدادگر حرفه‌ای باید کنش‌گر باشید و این مشکل را هم برای خود و هم برای جامعه‌ی بحران‌زده رفع کنید.

از طرف‌دیگر متاسفانه در اغلب مکان‌های عمومی در طول جاده یا در داخل شهرها سرویس‌های بهداشتی خدمات مناسبی ارائه نمی‌دهد. بنابراین باید فرابگیرید که اگر در یک شرایط این‌چنینی قرار گرفتید خودتان دست‌به‌کار شوید. قرار است چند روز در آن مکان با هم زندگی کنید پس اگر احساس می‌کنید فضایی که در آن قرار دارید نیاز به تمیزی بیشتری دارد چندنفری جمع شوید و اولین اقدام جمعی را با هم انجام دهید.

دستی به سر و روی محیط اطرافتان بکشید. مطمئن باشید اگر اردو را از خود بدانید و خودتان را از آن اردو، این کار را نه سخت می‌دانید و نه بی‌ارزش. اتفاقا نشان‌دهنده‌ی آن است که جمع شما متحد، صمیمی و مسوولیت‌پذیر است. برای محیطی که در آن قرار می‌گیرد ارزش قائل است و اجازه نمی‌دهد کاستی‌ها و کمبودها روحیه‌ی جمع را تضعیف کند. این‌که به‌خاطر کمبود امکانات بهداشتی به سرپرست یا تیم اجرایی غُر بزنید و دست روی دست بگذارید و در همان وضعیت تا آخر

اردو باقی بمانید نه کمکی به حل مشکل می‌کند و نه چندان با روحیه‌ی یک داوطلب امدادگر هم‌خوانی دارد.

فراموش نکنید در موقعیت جدی  امکاناتی در اختیار شما قرار ندارد و اتفاقا این شمایید که باید با دست خالی و حداقل امکانات برای رفع این مشکل به دیگران هم کمک کنید.