تقسیم بندی مددکاری اجتماعی به سنتی و مدرن دقیق نیست

به گزارش خبرنگار پرتال تخصصی مددکاری اجتماعی ایران و به نقل از خبرگزاری برنا، عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران گفت: مددکاری سنتی مددکاری علمی نیست. انسان ها بر اساس علایق شان و حس بشردوستانه ممکن است دستگیری کنند و این را مددکاری اجتماعی بدانند اما بر اساس تعریف جدید، مددکاری اجتماعی یک رشته دانشگاهی مبتنی بر عمل است.

دکتر سید محمد حسین جوادی - مددكار اجتماعي
دکتر سید محمد حسین جوادی
مددكار اجتماعی

 سید محمدحسین جوادی با بیان اینکه تقسیم بندی مددکاری اجتماعی به سنتی و مدرن دقیق نیست و نیاز به یک بازتعریف دیگر دارد، گفت: مددکاری اجتماعی سنتی ذهن را به سمت خیریه ها و حمایت از افراد در یک چارچوب علمی می برد. وی خاطرنشان کرد: بعد از جنگ جهانی دوم، فدراسیون جهانی مددکاری اجتماعی متناسب با تغییرات اجتماعی چهار بار پوست اندازی کرده است و در هر مرحله متناسب با شرایط اجتماعی، تعریف جدیدی را ارائه داده است. علت این تغییرات این است که فدراسیون جهانی مددکاری از مجموعه ای از کشورها تشکیل شده است. عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران با بیان اینکه انجمن مددکاران اجتماعی ایران در اصلاح تعریف جهانی نقش داشته است، اظهار داشت: فدراسیون جهانی مددکاری اجتماعی متناسب با شرایط روز و شرایط بین المللی هر چند سال یک بار تعریفی را ارائه می دهند و به همین دلیل تقسیم بندی مددکاری اجتماعی با سنتی و مدرن کامل نیست. وی تغییر تعاریف مددکاری را در راستای تغییرات اجتماعی که در جوامع ایجاد می شود، دانست و عنوان داشت: شاید سال ۲۰۰۰ موضوع فضای مجازی به این شکلی که الان در جوامع وجود دارد، وجود نداشت زیرا جوامع و محلات منسجم تر بودند و تعریفی که امروز انجام می شود، متناسب با تغییرات امروز است. عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران با تاکید مجدد بر اینکه نباید از مفهوم مددکاری سنتی استفاده کرد، عنوان داشت: اگر این تعریف اشتباه را بپذیریم، ممکن است افراد بگویند در حال حاضر در محله خود، به شیوه سنتی مددکاری انجام می دهند در حالی که اساسا چنین وصفی وجود ندارد زیرا مددکاری سنتی مددکاری علمی نیست. انسان ها بر اساس علایق شان و حس بشردوستانه ممکن است دستگیری کنند و این را مددکاری اجتماعی بدانند اما بر اساس تعریف جدید، مددکاری اجتماعی یک رشته دانشگاهی مبتنی بر عمل است. جوادی در مورد وضعیت جامعه ایران و مددکاری اجتماعی تصریح داشت: اگر شرایط را سنجش دقیقی کنیم، شاید در بعضی از شاخص های مددکاری اجتماعی به سمت اهداف حرکت کرده ایم اما در بعضی از شاخص ها به سمت اهداف حرکت نکرده ایم. وی با ذکر مثال ادامه داد: در تعریف جدید، رویکرد سلامت نگری بیشتر به چشم می خورد در حالی که مددکاری اجتماعی حال حاضر جامعه ایران، مسئله نگر است یعنی نگاه می کند، یک مشکل یا آسیبی باید جایی وجود داشته باشد تا مددکار اجتماعی در آن بخش حضور پیدا کند. در حال حاضر عمده مددکاران اجتماعی که در دانشگاه ها تربیت می شوند، با رویکرد مسئله نگر تربیت می شوند در حالی که رویکرد جدید یک رویکرد سلامت نگر است. در این حوزه شاید در بعضی از بخش های مددکاری آن هم در سازمان ها یا بخش خصوصی وضعیت مناسبی داشته باشیم. وی با اشاره به فعال بودن بخش خصوصی در مددکاری، افزود: در حال حاضر بیش از ۳۸۰ کیلینیک مددکاری اجتماعی داریم که بعضی از آنها در حوزه سلامت نگر فعالیت می کنند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران اشاره داشت: صد سال قبل که نخستین کتاب اجتماعی منتشر شد. رویکرد قالبی که در این کتاب بود، رویکرد روانپزشکی و پزشکی بود که همان رویکرد فرویدی عنوان می شود. در این کتاب مسائل و مشکلات فردی دیده می شد یعنی اگر فرد بیکار است، به دلیل مشکلات فردی او است و ارتباطی با جامعه ندارد. در رویکرد جدید شرایط فرق کرده است و مشکلات اجتماعی را نیز دخیل در معضلات فردی انسان ها می داند.