در نظامهای سالم خانوادگی، نقشها هم سالم هستند و فرزندان از رفتار پدر و مادر الگو می گیرند. پدر و مادر نقش آموزگاران را بازی می‌کنند، روی فرزندان خود وقت صرف می‌کنند، به آنها توجه می نمایند و آنها را جهت می دهند.

در نظامهای سالم خانوادگی نقشها انعطاف پذیرند و دست به دست می‌شوند. حركت آرام و آهسته است، تبادل افكاربا یكدیگر دارند، روابط آنها با هم ملایم است. مادر ممكن است در یك زمان براساس اقتضا در نقش بلا گردان ظاهر شود و سپس، این وظیفه به پدر و چندی بعد به  فرزندان واگذار گردد.

خانواده سالم و موفق مجموعه ای است كه در آن، همه‌ی اعضاء موفق هستند وهمه ی مناسبات میان افراد آن روال طبیعی و موفقی دارد. اعضای این خانواده می توانند از قدرت های انسانی خود استفاده كنند. آنها از این قدرتها برای مشاركت و تعاون و ارضاء نیازهای فردی و جمعی خود استفاده می‌کنند. خانواده سالم خاك سالمی است كه در آن افراد رشد سالم دارند و انسانها بالغ می‌شوند. البته رسیدن به این مهم مشمول نكات زیر است :

الف – خانواده، واحدی برای رشد و بقاست.
ب – خانواده مكانی است كه نیازهای احساسی و عاطفی همه اعضای خود را تأمین می‌کند، از جمله ی این متغیرها می‌توان به تعادل میان استقلال و وابستگی اشاره كرد.
ج- خانواده سالم رشد و اعتلای همه اعضای خود، از جمله پدر و مادر را در نظر می‌گیرد.
د- خانواده مكانی است كه درآن عزت نفس ایجاد می‌شود.
هـ - خانواده، واحد مهمی در اجتماع است و برای جامعه ای كه قصد دوام دارد حائز اهمیت است.
و - خانواده خاكی حاصلخیز برای پرورش انسانها ی بالغ است.

انسان بالغ كسی است كه تفاوت میان خود و دیگران را درك می‌کند و از هویت برخوردار است. شخصی با این خصوصیات می‌تواند بی آنكه به خانواده خود متصل باشد با آنها روابط معنی دار ایجاد كند.

مقررات در خانواده‌های موفق روشن است. زن و شوهر از تفاوت های رفتاری، ارتباطی و نگرش خانواده‌های خود آگاهند و آنها را بدون تعصب و بی آنكه به درست بودن یا نبودن آن كاری داشته باشند می پذیرند و متفاوت بودن آنها را تصدیق می‌کنند. زن و شوهر هر كدام در جهت یافتن راه حل های مسالمت آمیز قدم برمی دارند. البته این هرگز به معنای آن نیست كه تضاد و اختلافی میان آنها بروز نمی كند.

ظرفیت قبول تفاوت و مواجهه ی منطقی با تضاد هل و اختلافها نشانه ی صمیمت و نشانه ی خانواده سالم است، اختلاف سالم چنانچه مورد استفاده درست قرار گیرد، مفید و سازنده است. در یك ازدواج موفق، زن و شوهر متعهدند كه بر سر تفاوت های خود به توافق برسند. در تضاد واختلاف باقی نمی مانند و به این هم تن نمی دهند كه با هم بحث و مخالفت نكنند. به جای آن برای مصالحه و صمیمت تلاش می‌کنند. باهم گفتگو كردن بخشی ازتماس ومصالحه است. زوجهای موفق هم باهم درگیر می‌شوند؛ اما با اختلافات خود برخورد منصفانه می‌کنند.

---

منابع : 1- احدي، حسن و جمهري، فرهاد. روان شناسي رشد. انتشارات پرديس. تهران. ۱۳۸۰ تو- اتکينسون و ديگران. زمینه‌ی روان شناسي (ج ۲).ترجمه‌ی دکتر محمد نقي براهني و ديگران. انتشارات رشد. تهران. ۱۳۸۱ 3-کو ئن، بروس. درآمدي به جامعه شناسي. انتشارات توتيا. تهران ۱۳۷۵ چهار-گيدنز، آنتوني. جامعه شناسي. ترجمه‌ی منوچهر صبوري. نشر ني. تهران.۱۳۷۸ 5- مجله‌ی مشاور مدرسه.