چگونگی پیدایش روستا مهدها در ایران

ارائه خدمات آموزشی و مراقبتی به کودکان خردسال روستایی در ایران تا قبل از دهه 80 شمسی در قالب مجتمع ها و مراکز دولتی تحت نظارت سازمان بهزیستی بود.

پس از تاثیر سیاست خصوصی سازی دولت بر این بخش، قسمت عمده ای از مجتمع های بهزیستی موجود در  روستاها رو به تعطیلی رفت. بنابراین سازمان بهزیستی به فکر ارائه برنامه ای جایگزین برای ارائه خدمات در روستاها  افتاد تا جامعه هدف خود را از دست ندهد.

مطالعات و پژوهش ها و بازدید مسئولان این سازمان از چند کشور در طراحی این برنامه به شکل بومی اثر گذار بود. روستا مهد نتیجه این مطالعات و برنامه ریزی ها بود که با تلاش مسئولان ستادی واستانی سازمان بهزیستی  و مسئولان محلی روستاها به سرانجام رسید.

البته حمایت نمایندگی صندوق کودکان ایران در راه اندازی این روستا مهدها در چهار شهرستان از سه استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و آذربایجان غربی تاثیرگذار بود. مطابقت هدف تاسیس روستا مهدها یعنی ایجاد فرصت های برابر برای کودکان با اهداف صندوق کودکان ایران در ماده 2 پیمان نامه حقوق کودک ، زمینه شکل گیری این همکاری شد.

روستا مهدها به عنوان مراکز فرهنگی، تربیتی، آموزشی ،خدماتی را برای کودکان گروه سنی 6 – 3 سال در راستای توانمند سازی کودکان از نظر جسمی، روانی، اجتماعی، عاطفی و معنوی ارائه می نمایند، این مراکز توسط بخش خصوصی و تحت نظارت سازمان بهزیستی راه اندازی و اداره می شوند.   در حال حاضر حدود 9000 روستا مهد در سراسر کشور وجود دارد وبراساس گزارش های سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت نقش تاثیر گذاری درکاهش فقر وسوء تغذیه کودکان روستایی داشته است.

مراحل تشکیل روستا مهد شامل شناسایی روستاهای واجد شرایط برای تاسیس روستا مهد، برگزاری جلسات مشترک با شوراهای اسلامی روستایی، معرفی بانوان روستایی با سطح تحصیلات دیپلم به بالا بوسیله شوراها، بررسی وضعیت متقاضیان و انتخاب افراد واجد شرایط، صدور موافقت اصولی برای متقاضیان تاسیس روستا مهد، آموزش مدیران و مربیان، ارائه تسهیلات به منظور کمک به تجهیز و راه اندازی این مراکز، انجام نظارتهای تخصصی لازم و ارزیابی و ارایه گزارش می باشد.

در راستای ارتقاء دانش و مهارت مربیان روستا مهدها دوره های آموزشی در بدو شروع فعالیت و بازآموزی آنها پیش بینی شده است این دوره ها در بدو شروع کار شامل آموزشهایی در زمینه آشنایی با مفاهیم علوم و ریاضی و دینی، آشنایی با قصه گویی، روانشناسی رشد، آموزش هنر نقاشی و کاردستی، آشنایی با بازی کودک، حقوق کودک، اصول تغذیه و بهداشت، آشنایی با مدیریت و اصول برنامه ریزی و دوره های بازآموزی به دو شکل حضوری و غیر حضوری انجام می شود .