وقتی صحبت از فقر کودکان به میان می آید تصورات متفاوتی در ذهن ما ایجاد می شود.

یک کارشناس تغذیه به فقر کودکان از منظر سوء تغذیه می نگرد، یک کارشناس پیش دبستانی از منظر آموزش و یک کارشناس رفاه اجتماعی فقر کودکان را نقطه مقابل رفاه آنها می داند. بدون شک نوع نگاه ما به فقر کودکان در سیاست گذاریها و اقدامات ما برای کاهش فقر تاثیر گزار خواهد بود.

 آنچه درپی می آید نگاه متفاوتی به فقر کودکان است. نگاهی که می تواند دریچه ای نو در اندیشه ما برای ارایه خدمات به کودکان ایجاد کند.

کودکان محور توسعه پایدار در کشورها محسوب می شوند . نقش محوری دوران کودکی در شکل گیری آینده قابلیت های فرد انکار ناپذیر است و پیشرفت های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی خانواده ها در پیشرفت یک کشور از اهمیت به سزایی برخوردار است.

آخرین تحقیقات بیانگر آنست که هوش و استعدادهای بشری ، خلق و خو ، شخصیت ، قدرت ها و مهارت ها در سالهای اولیه زندگی شکل می گیرند و رشد بعدی آنها در حقیقت بیشتر کمی است تا کیفی . تحقیقات نشان داده است که 50% از رشد مغز ( رشد هوشی ) بین زمان تولد تا 4 سالگی ، حدود 30% بین سالهای 4 تا 8 سالگی و 20% باقیمانده در فاصله سنین 8 تا 17 سالگی شکل می گیرد .  بنابراین هرقدر محیط زندگی کودک غنی تر ، سالم تر و آگاهانه تر باشد ، هوش کودک بیشتر و رفتار او در بزرگسالی متعادل تر خواهد بود .(چگونه کودکانی سر آمد ...)

مطالعه ی جهانی فقر و نابرابری کودکان در 30 کشور و هفت منطقه از جهان در بین سالهای 2008 -2007 بر فقر کودکان تکیه دارد ، چرا که فقر با محرومیت های روزانه میلیونها کودک در سراسر جهان ارتباط نزدیک داشته و تداوم آن پیشرفت اهداف توسعه هزاره سوم را با مشکل مواجه می کند . ( مطالعه جهانی فقر کودکان )